گروه آموزش ابتدايي دانشگاه آزاد فيروزآباد ورودي مهر90 تعامل ،همفكري و ارتباط بچه هاي آموزش ابتدايي و ساير رشته ها آخرین مطالب
سه شنبه 2 آبان 1391برچسب:, :: 13:59 :: نويسنده : ابوالفضل مرتضوي
ج) چطور منابع خوب را پیدا کنیم افراد و محیط اطراف، خبرگزاری ها و روزنامه ها بهترین منابعی هستند که می توانند شما را با کانال های خبری مرتبط کنند. - در نشست ها و کنفرانس ها شرکت کنید و بولتن های داخلی مربوط به حوزه تان را بخوانید. - جستجو در اینترنت یا سایت دانشگاه ها یک دیگر از منابع مناسب برای کسب خبر است. ارتباط با کارشناسان و اساتید دانشگاه ها می توانند از زوایای مختلف درباره مسائل حوزه های مختلف اظهار نظر کنند و به شما اطلاعات بدهند. - با دفاتر روابط عمومی ها تماس بگیرید و از آن ها بخواهید به شما اشخاصی را معرفی کنندو. چه داخل سازمانی که در آن کار می کنند و چه خارج از آن . آیین نگارش نشانه ها پیشینه پیدایش نشانه های نقطه گذاری چندان روشن نیست . برخی پژوهندگان معتقدند که آرستیو فانس، نمایشنامه نویس پیش از میلاد یونان نخستین کسی است که در نوشته هایش، شماری از قواعد نقطه گذاری را آورده است. در خطوط باستانی ایران نیز مانند میخی ، پهلوی و واستایی «نشانه های قراردادی خط به صورتی محدود، به کار می رفته است.» همچنان که در خط های کوفی و قرآن هم به پاره ای از این نشانه گذاری ها بر می خوریم. پیشینه نشانه های نقطه گذاری در خط کنونی فارسی به اوایل سلطنت فتحعلی شاه قاجار و به ویژه به آغاز کار چاپ و انتشار روزنامه در نیمه دوم سد 13 ه.ق باز می گردد. از این زمان به بعد، رفته رفته پای نشانه های نقطه گذاری از رهگذر ترجمه آثار غربی به ایران نیز باز شد و بعدها حسین کاشف، مولف دستور زبان فارسی با عنوان «اعجام» به قواعد نقطه گذاری رامرور می کنیم. نقطه – (.) نقطه نشانه مکث کامل است که در پایان هر جمله خبری یاانشایی می آید. مهم ترین نقش نقطه، جدا کردن جمله ها از یکدیگر است. نقطه همچنین برای جدا کردن حرف های اختصارذی به کار می رود، مثل ان.پی. تی دو نقطه –(:) - علامت دو نقطه بعد از ناقل عبارت می نشیند. مثل رئیس جمهور: تغییر در مرزهای منطقه را نمی پذیریم. سه نقطه –(...) - نشانه حذف و تعلیق واژه ها یا جمله محذوف است و معنی آن الی آخر یا غیر است . مانند : حسنک وزیر با عزمی راسخ و خاطری آزرده زن و فرزند، جاه و مقام و ... را بدرود گفت. - در کلمه الله به جای الله ا... ویرگول – (،) - علامت مکث کوتاه و ایجاد فاصله بین دو بخش از جمله است. این علامت به منظور آسان ساختن درک مطلب در جمله مورد استفاده قرار می گیرد. مانند هر چیزی که به زبان آمد، به زیان آمد. - برای جدا کردن واژه یا عبارتی که وصف کننده اسم و ضمیر است، مانند خیام، شاعر بزرگ ایرانی ، بزرگ ترین رباعی سرای ایران است. - فاصله بین دو فعل در جمله، مانند «وی که پیش از این معاون استاندار... بوده است، گفت: ... » - نشانه جداسازی مبتدا و خبر در جمله، مانند ایران ، کشوری پهناور و اثر گذار در خاورمیانه است. نکته: به کاربردن ویرگول، قبل از فعل جمله ها و حروف ربط، مانند «از» «به» و ... اشتباه است؛ مگر حتما نیازی به مکث داشته داشته باشیم و با برداشتن ویرگول ، مفهوم جمله تغییر کند. نقطه ویرگول –(؛) - نشانه مکث و درنگ طولانی میان دو جمله یا دو عبارت است که با هم پیوند دارند و در عین حال از معنا و مفهوم کامل و مستقل برخور دارند. - نقطه ویرگول برای جدا کردن بندهای طولانی نیز به کاربرد دارد. گیومه -«» - این نشانه در اول و آخر جمله ای می آید که از کسی یا کتابی به صورت مستقیم نقل میشود. - مثال: رئیس جمهور گفت: «بارگشت از انرژی هسته ای غیر ممکن است.» - برای مشخص کردن یک واژه از دیگر واژه ها با تأکید بر کلمه ای خاص یا جداسازی واژه های نامانوس ، واژه های مد نظر را در نشانه نقل قول مستقیم می گذارمی گذاریم. مثلاً : استاندارد... بر احیای مجدد «قومس» تأکسید کرد. یا وی با رد شایعات موجود درباره «استعفای وزیر اقتصاد» گفت... پرانتز- () - برای واژه های مترادف یا برای منفی کردن کلمات به کار می رود و البته کاربرد چندانی در خبر ندارد. مانند اساطیر (میتولوژی) در برگیرنده باورهای بنیادین انسان ها در آغاز تاریخ تمدن هستند. - برای یادآوری نام پیشین جایی یا سمت کسی کاربرد دارد. مانند سیستان (سکستان) در شرق ایران قرار دارد. - در اشاره به سال وقوع یک حادثه یا تاریخ زاد و مرگ کسی به کار می رود. مثل کمال الدین، وحشی بافقی (متوفی در991ه.ق) از شاعران عهد صفوی است. علامت پرسش –(؟) - این نشانه پس از جمله های سوالی یا استفهامی به کار میرود. مثل کتاب را خواندی؟ این علامت در خبر، کاربرد بسیار محدودی دارد و در تیتر و لید از آن استفاده نمی شود. - علامت تعجب و ندا (!) - نشانه تعجب، برای بیان شگفتی، حالات، هیجان ها ، تمسخر ، تنفر و ... به کار می رود. نکته : هرگاه در جمله ای نشانه تعجب و استفهام با هم بیاید، علامت تعجب پس از نشانه سوال می آید (؟!) در نگارش مطالب خبری اصولاً استفاده از علامت تعجب حتی اگر مطلب حیرت آور هم باشد، جایز نیست. استفاده از این علامت که نشانه اظهار نظر نویسنده است به اصل عینیت و بی طرفی خبرنگار لطمه می زند. خط فاصله (-) - برای جدا کردن عبارت های بدل، عطف بیان و جمله معترضه از کلام اصلی - به جای حرف اضافه "تا" و "به" در تاریخ ها شیوه املای فارسی : 1- حد و استقلال دستوری هر کلمه از نظر معنی و عمل دستوری آن، باید حفظ و هر کلمه مستقل جدا از کلمه دیگر نوشته شود.
2- حروف ربط، ضمیر و صفت شمارشی و پرسشی و تعجبی مانند را، وی، تو، که، چه، همچنین صفت اشاره مانند این، ، آن، نباید به کلمات دیگر بچسبند.
3-«چه » در کلمه هایی نظیر چرا (به معنی "برای چه" نه به معنی "چه چیز را" و چسان باید پیوسته نوشته شود:
4- هرگاه "چه" و "که" با آن، این، چنان و همچنان ترکیب شوند باید پیوسته نوشته شود:
|